Kredytowy zawrót głowy- czyli kobieta kontra finanse

Wierzę, ba- jestem przekonana, że istnieje pokaźne grono kobiet, które kwestie finansowe mają w jednym palcu- i to tym najmniejszym. Ja niestety nie mam z tymi kobietami nic wspólnego. Stwierdziłam, że również uniosę się dumą i nie poproszę o pomoc M., oczywiście, żeby mu później móc wygarnąć w odpowiednim momencie brak wsparcia (ach te baby- manipulatorki i krętaczki). Nad analizą ofert kredytowych siedziałam nieraz do rana. Czytałam fora, opinie specjalistów, podpytywałam znajomych i rodzinę. Procenty, marże, wykresy towarzyszyły mi 24 godziny na dobę- również w czasie snu.

Warto było, oto, czego nauczyłam się w trakcie mojej drogi przez mękę:

• Najpierw obliczamy na co nas stać (i na jak wielką finansową przychylność banku możemy liczyć) oraz jaki wkład własny uda nam się uzbierać
• Warto wśród znajomych, czy krewnych poszukać doradcy finansowego- można szukać na własną rękę i korzystać z pomocy fachowca, zwłaszcza, że ma on często lepsze możliwości negocjacyjne
• Właśnie- negocjacje- pamiętajmy, że każde warunki można negocjować, a umiejętności negocjacyjnych można się nauczyć samemu. Dodatkowy sekret- mnie zawsze w rozmowach z przedstawicielem banku pomagało wyobrażenie sobie, że przede mną siedzi M. i to z nim negocjuję. 
• Poważnie rozważcie ubezpieczenie i nie kombinujcie z walutą- bo przekombinujecie
• Dobrym wyborem są raty malejące, w których coraz niższe są kwoty odsetek
• Pamiętajcie, żeby wybrać ofertę z możliwością wcześniejszej spłaty- a nuż wygracie w totka, lub bogaty krewny z USA, o którego istnieniu nie wiedzieliście, zostawi Wam ogromny spadek…

Nie ma co roztkliwiać się nad dyskomfortem psychicznym jeśli chodzi o kredyt. Ja od samego początku założyłam, że wolę zamiast płacić komuś za wynajem- dołożyć trochę i mieć coś własnego- a przynajmniej przeznaczać swoją krwawicę, żeby za X lat stało się czymś własnym.
Jeśli chodzi o kredyt to mimo, że papierkologii zdawało się nie być końca- reszta poszła sprawnie. Wynegocjowałam dobre warunki w dużym banku- więc możemy czuć się w miarę bezpiecznie. Decyzję też- w porównaniu do znajomych i przyjaciół, którzy tak jak my zdecydowali się na nieruchomości we Wrocławiu- dostaliśmy dosyć szybko. Obeszło się bez przebojów- typu wycofanie banku z umowy, lub propozycje kredytu na innych warunkach. Dopięliśmy transakcję z właścicielem mieszkania i teoretycznie gniazdko było nasze. To pewnie była ta przysłowiowa „cisza przed burzą”- nie jestem fatalistką, ale czułam, że los nie może nam sprzyjać w nieskończoność- ale to już temat na osobny wpis…

Remonty, remonty… - fachowiec na gwałt potrzebny

Cisza przed burzą, o której wspominałam dosyć enigmatycznie w ostatnim wpisie, zgodnie z moimi przewidywaniami- nie trwała długo. Wchodząc do naszego już mieszkania ciężko było uruchomić wyobraźnię na tyle, żeby zobaczyć jego faktyczne piękno. Zaczęło się od wielkich porządków.Nieruchomości we Wrocławiu mają jedną, zasadniczą wadę- zdecydowana większość z nich jest wynajmowana nieodpowiedzialnym studentom, lub ludziom o takiej mentalności- dlatego nigdy nie wiadomo, co tam żyje i co kiedyś zdechło. Tak było i w naszym przypadku. Były właściciel niczego tutaj nie ruszał, bo po ostatnim wynajmie..no cóż- delikatnie pisząc załamał się psychicznie i zdecydował się na natychmiastową sprzedaż. Co tam było, a raczej czego nie było… istna Hiroshima. W sumie ogarnianie całości trwało 1,5 miesiąca- po tym czasie zaczęło wyzierać coś na kształt mieszkania… ale mieszkaniem faktycznym to jeszcze nie było.

Po okresie porządkowania i usuwania ton rzeczy, śmieci i zniszczonych mebli byliśmy tak wykończeni, że zdecydowaliśmy się na ekipę, która zaopiekuje się naszym mieszkaniem na gruncie podstawowym, czyli przeprowadzi gruntowny remont i przygotuje nam mieszkanie do wykończenia. Szukaliśmy fachowców, którzy sprawdzą elektrykę, kanalizację, położy gładzie, chcieliśmy uzyskać coś na kształt stanu deweloperskiego.

Ilość współpracujących dla nas ekip zamyka się w liczbie 10, poniżej lista doświadczeń i rad, którymi mogę się z Wami podzielić:

• Z polecenia niby najlepiej, ale i tu trzeba uważać- nie można ślepo zawierzyć ekipie, tylko dlatego, że znajomi byli zadowoleni, bo nasz remont i my jesteśmy inni- wszystko zależy czy ci polecani fachowcy rozumieją coś takiego jak indywidualne podejście do klienta
• Nie trzeba przepłacać- nie wszystko związane z remontem mieszkania jest niczym wyższa matematyka- warto przeanalizować co można zrobić samemu i działać
• Nie lubię być podejrzliwa, ale na naiwniaczkę też wychodzić nie lubię. Prawda jest taka, że coraz częściej trzeba uważać i stosować zasadę ograniczonego zaufania. W przypadku fachowców- zawsze oczy na około głowy! Traktowanie jak dzieci z ADHD- bardzo wskazane. Niestety, ale wiecznie kończące się materiały- znikające w tajemniczych okolicznościach -może wydają się być historiami rodem z archiwum X, ale tak właśnie wyglądają realia budowlane. Ekipa bez naszego nadzoru to strzał w stopę.
• Czasami warto dopłacić, lub zatrudnić różnych fachowców, którzy specjalizują się w różnych pracach
• Kolejne „WARTO”- warto doedukować się w kwestiach budowlanych, żeby nie dać się zbajerować przez „Pana Kazia”- zarówno w kwestii opłat za jego usługi, jak i konieczności pewnych zmian

Przebieg remontu i szczegóły współpracy ze wszystkimi ekipami to już temat na osobny wpis. Najważniejsze, że nasze zmiany i poszukiwania fachowca w końcu zaowocowały. W tym jeszcze jeden apel do Was- nie miejcie oporów przed zmianą ekipy- oczywiście jeśli Wasze zastrzeżenia są uzasadnione, a nie wynikają z „kacowego widzimisię”, w końcu chodzi o Wasze mieszkanie i Wasze X lat życia w nim.